Grad Subotica (1918–1941)
Teritorija grada Subotice u međuratnom periodu prostirala se na velikoj površini od 140.611 k.j. (katastarsko jutro) što odgovara 809,166 km2. Gradsko jezgro okruživala su raštrkana naselja i salaši koji su gravitirali centru. Po podacima iz 1927. godine od ove površine „unutarnji” grad zauzimao je 1.992 k.j, kupalište Palić 1.812 k.j, a pustare, tj. periferija grada Subotice (salaši), zauzimale su površinu od 136.807 k.j. Razlike između „unutarnjeg grada” i „salaša” su bile velike. „Centar Subotice imade karakter grada, dok okolina ovog centra i periferija imaju sve osobine sela.”[1] U unutrašnjem gradu (centru) koji se delio na XII kvartova, bilo je 9.200 kuća i približno 60.000 stanovnika, a na spoljašnjem delu, koji su činila 24 naselja (Bajski vinogradi, Bikovo, Čikerija, Tavankut, Hajdukovo, Kelebija, Šupljak, Zobnatica, itd.) bilo je 8.015 kuća i 43.000 stanovnika.[2]
Na čelu grada, po nasleđenoj formi, nalazio se gradonačelnik a centralne vlasti predstavljao je Veliki župan. Gradonačelnici i Veliki župan su postavljani od strane beogradske vlasti, samo su 1927. godine održani lokalni izbori.
[1] Kosta Petrović: Kr. Slob. Grad Subotica i kupalište Palić, Subotica 1928. str. XVII.
[2] PETROVIĆ 1928: XVIII, XIX.
SUBOTIČKA ISTORIJA 